در سال ۱۹۹۱، تشکیلات دارویی (فارماکوپه) اروپا، طرح استفاده از آدامسی را داد که به کمک آن بیماریهای دهانی یا بیماریهای سایر نقاط بدن بهکمک موادی که از راه دهان یا دستگاه گوارشی جذب میشوند قابل درمان هستند.
با جای دادن مواد دارویی در ترکیبات محلول در آب یا در ترکیبات محلول در چربی، میتوان این داروها را خیلی سریع (در عرض ۱۰–۱۵ دقیقه) پس از آغاز جویدن آدامس یا بهکندی (طی ساعتها) به بدنِ فرد رساند. از این داروها میتوان فلوراید (برای درمان و کاهش پوسیدگیهای دندان)، کلرهگزیدین (که یک ضدعفونیکنندهٔ موضعی است)، نیکوتین (برای کاهش کشیدن سیگار یا ترک آن، با دریافت نیکوتین سیگار ازطریق جویدن آدامس)، آسپیرین (ضد درد و التهاب)، دیمن هیدرینات (برای بیماریهای روانی ـ هیجانی)، دیفن هیدرامین (داروی ضدحساسیت)، نیترات میکونازول (درمانگر بیماری قارچی کاندیدیاز یا همان برفک دهانی)، آنتی اسیدها (در تسکین و درمان ناراحتی معده)، و کافئین (بهعنوان کاهشدهندهٔ خواب) را نام برد. جویدن آدامس بهویژه برای کودکان بهعنوان روشی برای دریافت داروها بیشتر مورد توجه است.